Dag 2: Nunspeet en molen De Duif.

We hebben een hele avontuurlijke dag gehad vandaag! Ik zeg het alvast maar even, dan kun je nog stoppen met lezen als je niet van spanning en sensatie houdt!

Toen we wakker werden scheen de zon in onze ogen! Dat zag er goed uit! Maar, het is vakantie, dus alles rustig aan. Eerst een sapje maken met onze nieuwe pers, nou, dat ging prima! Er kwam zoveel sap uit de pers, dat Mart zelf ook een glaasje kon nemen. Mmmm! Daarna eerst douchen, en dan samen ontbijten. Gisteravond had ik al een route uitgezet, dus die ging in een plastic insteekhoesje op de kaartendrager, met mooie roze knijpers. De officiële hoes is namelijk gescheurd, maar zo lukt het ook. Dat dacht ik tenminste….

Nou is de route naar Nunspeet ons bekend, dus ik had de knooppunten nog niet nodig. Was maar goed ook, want de boel wapperde los natuurlijk. Even stoppen en beter vastknijperen, en daar gingen we weer. In Nunspeet was het nog heel goed uitkijken, want het hele stationsplein is op de schop, maar met beleid en gematigde snelheid belanden we dan toch bij Uniek! We genieten van appeltaart en carrotcake, en uiteraard koffie en thee, kopen wat lekker brood en wandelen dan richting Domburg voor onze doppinda’s. Mart wil graag een nieuw regenjack, het huidige jack heeft een kapotte rits, die kan niet meer helemaal naar beneden, dus hij moet er altijd “instappen”. Moet kunnen, een nieuw jack, dit ding is al jaren oud. Weet je wat, ga jij pinda’s halen, dan loop ik naar de Hema. (Die zit op de andere hoek) en dan ga jij door naar de kringloopwinkel voor een puzzel, en zien we elkaar daar!

Goed plan, maar gedachtig aan de verdwaalpartij gisteren, ben ik er toch niet helemaal gerust op. Als ik uitgekringloopwinkeld ben, is dat een woord?, is Mart er nog niet. Hoe kan dat nou? Bellen, en ja hoor, alles OK, maar hij was ook nog even naar de Scapino gegaan. Bij beide winkels niets. Nog even een grillworstje gehaald bij “onze” slager, en dan naar een echte fietsenwinkel voor een regenjack. Die ligt op de route naar molen de Duif, dus niks aan de hand. Mooi jack, maar niet in de kleur die Martin graag wil, dat wordt besteld. Is er dinsdag. Ik hoop maar dat het weerbericht daar rekening mee wil houden! Gelijk ook een nieuwe hoes voor de kaartendrager besteld, want het knijpersysteem is niet je dàt! Af en toe vliegt er een knijper af, gelukkig had ik er meerdere mee. Ik lijk Klein Duimpje wel, makkelijk om de weg terug te vinden!

En dat komt goed uit, want nu komt er een bloedstollend stuk van het log! Bij de molen aangekomen, pakken we onze tassen. Nou ja, ik de mijne, die van Mart is er niet! Paniek! Oh hemel, die ligt nog in de fietsenwinkel natuurlijk, die heb je afgedaan om de jassen te passen! Mart gaat terug, ik hoef echt niet mee! Dus ik besluit over de markt te lopen, om de tijd te overbruggen. Net als ik de markt rond ben, komt Mart weer aanfietsen, gelukkig, ze hadden de tas gevonden en veilig gesteld. En dankzij de gestrooide knijpers is hij niet verdwaald! Zo zie je maar!

Nu nog een x de markt over, maar dan gezellig samen. We kopen een krentenwegge en een stel mooie bekers. Ze worden extra goed ingepakt, als de verkoper hoort dat ze mee moeten op de fiets. En daar gaan we weer!

Bij een picknicktafel nuttigen we onze meegebrachte boterhammen met de gekochte grillworst er op, restje koffie erbij, en we kunnen er weer tegen. De boer was wel bezig met mest rijden, dus we hadden een boerenpicknick!

Bij de net geopende boerenwinkel halen we een emmertje vanillevla en doen samen met één boerenjongens ijsje, anders gaan we raar fietsen!

We aanvaarden de terugrit. Die verloopt voorspoedig, het weer laat zich nog steeds van een droge, en soms zelfs zonnige kant zien. Totdat, ja, nu wordt het weer spannend!, ik vlak voor de camping nog even in m’n spiegeltje kijk, of ik af kan slaan. Mart weg! Hè ja, wat? Serieus, ik zie hem niet meer! Hoe kan dat nou, net zat hij nog achter me! Fiets gekeerd, en ja hoor, net na de bocht, daar loopt hij! Gelukkig, hij ligt niet in de berm! Wat is er? Lekke Band!

Hoe is het mogelijk, zo dicht bij de camping, een geluk bij een ongeluk! Enfin, gearriveerd in het Eethuis belt hij met de ANWB, en ja meneer, we komen er aan! En inderdaad, na een uur kan Mart de ANWB bus bij de poort opvangen, en naar het Eethuis loodsen. Reuze aardige man, die in eerste instantie de band wil plakken. Blijkt er toch nog in een van de verborgen vakjes van de fietstas een nieuwe binnenband te zitten. Nou zegt Mart, laten we die er dan maar even inzetten, samen is dat zo gepiept! En dat is ook zo, we kunnen zelfs nog om 6 uur aan ons Chinese kliekje beginnen! Handig hoor, zo’n ANWB bus, op de trekhaak zet hij een fietsenliftje, en het sleutelen is zo gefikst. Zeker als je zelf ook een handige Harry bent! De man vond het zelf duidelijk ook leuk dat er assistentie was van de klant.

En ik was blij dat mijn mooie bekers zo goed waren ingepakt, want bij het uitladen van de fietstassen pak ik de tas verkeerd beet, en valt een van de bekers er uit! Dankzij de vele lagen krantenpapier gelukkig niets aan de hand!

En nu hoost het, dus van ons plan om in Garderen naar de Dodenherdenking te gaan komt niets. We gaan het op de TV volgen.