En alweer de laatste dag!

Vanmorgen op tijd wakker, uiteraard, laatste dag, dat is vaste prik. Het is wat bewolkt en de eerste vraag is dan ook: gaan we nog fietsen vandaag? We besluiten dat niet te doen. Het was gisteren een dikke dag, zowel qua kilometers als wel qua uren, dus dat was eigenlijk een dubbele dag. Had de zon nou stralend aan de hemel gestaan, hadden we misschien nog een klen rondje gedaan.

Enfin, we starten op, uit het Eethuis vertrekken is altijd makkelijker dan vanuit Krommenie: gewoon het hele huisje leeg maken, de spullen in de auto doen, even lekker schoonmaken en klaar zijn we weer. Martin drinkt buiten nog zijn laatste bekertje koffie op, en ja hoor, spat spat.

Het zet gelukkig niet door, we lopen even naar de receptie, waar we met Lisanne ons verbruik afrekenen. Die is goed opgeleid door haar moeder, ze rond het bedrag ook mooi af!

Dag Bosrand! Tot volgend jaar! Het is een prachtige week geweest, en, zoals ik gisteren ook al schreef, hij is omgevlogen!

De reis naar huis verloopt voorspoedig, we besluiten toch weer de vertrouwde route via Almere en Amsterdam te nemen. We nemen wel de A9, omdat de brug over de Nauernase Vaart gestremd is, althans, dat staat op de borden aangegeven, dus dan kun je Krommenie beter vanaf de richting Uitgeest benaderen. Nog voor 12 uur draaien we de Zonnelaan in.

Uitpakken, opruimen, wassen, alles is al snel weer netjes.

Nog een paar dagen en dan vertrek ik naar Australië, en gaat Martin hier in Krommenie de bloemetjes buiten zetten! En de plantjes water geven!

Hobbelpont

Wederom een prachtige dag! De hele dag gewoon in ons shirtje kunnen fietsen.

We vertrokken om half 11, plan was om een alternatieve route naar Nunspeet te nemen. Vanwege de warmte en de zon, toch maar gewoon door het bos gegaan, in plaats van over de hei. In Nunspeet was het goed uitkijken, door de bouw van een tunnel onder het spoor is de route daar iedere keer anders.

Bij het vertrouwde bankje is Martin lekker in de schaduw gaan zitten, terwijl ik de kringloopwinkel bezocht. Helaas geen score dit keer. Weer terug bij het bankje, had Martin gezelschap gekregen van een echtpaar, van zekere leeftijd, die behoorlijk last hadden van de warmte. Na overleg, zij kwamen van de markt en daar was het druk en warm, kwamen we tot het besluit dat ik even naar de markt zou lopen voor aardbeien en langs Uniek voor wat lekkers. Volgens de mannelijke helft van het echtpaar stond de aardbeien kraam gelijk aan het begin.

Tsja, waar is het begin van de markt? Dat is maar net waar je vandaan komt natuurlijk! Voor mij was het in dit geval het eind van de markt, haha! 3 bakken aardbeien rijker loop ik naar Uniek en besluit als lekkers gewoon krentenwegge en speltbolletjes mee te nemen. Bij het bankje aangekomen, waar Mart inmiddels weer alleen zit, maken we bolletjes met aardbeien klaar. Flink veel er op, zodat de eerste bak aardbeien al bijna leeg is. Hoe nemen we de rest van de aardbeien nu zo veilig mogelijk mee?

Tada, ons magische bagagedragerklaptafeltje komt nu goed van pas. We verpakken ieder bakje in een apart papieren zakje, (zo fijn dat je die altijd in je fietstassen hebt!) Zetten het tafeltje op de flesjes met drinken in de fietstas, aardbeitjes er op, dat gaat helemaal goedkomen!

Op naar de volgende kringloopwinkel, waar we eerst van het toilet gebruik maken, en waar ik slaag voor een leuke ¾ broek en voor 50 cent ook nog een t-shirtje voor Noah met een raceauto erop meeneem.

We fietsen Nunspeet uit, en bij knooppunt 81 ziet Martin een bordje: fietsveer. In onze terminologie het Hobbelpontje. Zullen we dat doen? Wel ja, we gooien gewoon de route om, niks aan de hand.

De pont vaart net voor onze neus weg, de schipper geeft nog wel het advies om even 2 gele plastic labels uit het bakje te pakken, dan zijn we verzekerd van een plekje op de volgende pont. Goed systeem, scheelt een hoop gekibbel. Na een minuut of 20 komt de volgende pont aan, de schipper moet wel eerst even plassen voor we aan boord mogen!

Gelukkig een rustige overtocht, ik heb geen last van zeeziekte! We fietsen, eenmaal aan de overkant, via de dijk naar Harderwijk. Dat is eerlijk gezegd nogal een saai tochtje, het was vooral de oversteek met de pont die leuk was. Vlak voor we weer naar de vaste wal over gaan steken, moeten we een stukje over de “grote” weg, zelfs over een rotonde, omdat ze aan het fietspad werken. Voelt heel griezelig, ik heb een déjà vu van Australië, waar we met de tandem soms ook gewoon op de weg moesten fietsen. Enfin, we kunnen voor het aquaduct gelukkig weer op het fietspad. Via Harderwijk, naar Ermelo, waar Mart in de schaduw op de helinox gaat zitten, en ik wat boodschappen voor het avondeten haal. Terwijl ik terugloop, bedenk ik dat we vanavond tuinbonen kunnen eten, of pannenkoeken. Daar zit Mart, met op de fietstas een krop sla! Hoe kom je daar nou aan? Nou, er kwam een mevrouw langs, en die vroeg of ik een krop sla wilde, die had ze net van de volkstuin gehaald. Wat wonen er toch een lieve mensen in Ermelo!

Dus niks tuinbonen of pannenkoeken, lekker sla met een aardappeltje en een sudderlapje! Over de hei naar Putten, dan de Postweg op, langs de schaapskooi, waar we nog net voor sluitingstijd een ijsje kunnen halen, komen we om half zes, en met dik 60 km op de teller weer bij het Eethuis aan!

Wat we eten weten jullie al, en voor toe verse aardbeien met slagroom!

Morgen weer naar huis! De week is omgevlogen!

IJS van Co

Bij het opstaan zagen we het gelijk: dit wordt een prachtige dag, dus op naar IJS van Co!

We starten rustig op, want zo heel vroeg is de temperatuur nog niet echt geweldig, je kunt merken dat het richting september gaat. Dus we drinken hier nog koffie, en om half 11 draaien we het fietspad op, richting Hoenderloo. Er leiden vele wegen naar Rome, maar naar Hoenderloo is eigenlijk maar 1 weg, die over de Hoog Buurlose Heide. Daar is niks mis mee, het is daar prachtig.

We zijn blij met de helinoxen, want alle bankjes staan in de zon. Wij zetten de stoeltjes lekker in de schaduw, klaptafeltje op de bagagedrager, wie doet ons wat. We krijgen weer veel jaloerse blikken!

Eenmaal in Hoenderloo strijken we neer op het grasveld bij de muziektent, wederom op de stoeltjes, in de schaduw. We nuttigen onze lunch, broodje met gebakken ei, drinken een smoothie, en laten dan alles rustig zakken, voordat we aan het toetje beginnen: ijs van Co, met aardbeien, want die zijn er gelukkig nog!

Het is leuk zitten daar, er gebeurd van alles, en het is gezellig druk.

We nemen er dan ook alle tijd voor, maar uiteindelijk besluiten we toch maar weer op de fiets te stappen. De terugweg gaat, uiteraard, weer over de hei. Dat is niet erg, de hei ziet er vanaf de andere kant ook weer heel anders uit!

Eenmaal over de hei, slaan we links af, en rijden we via Radio Kootwijk terug naar het Eethuis. Natuurlijk met de nodige stops, want het is warm, volgens Mart z’n display was de hoogste temperatuur vandaag 31 graden! Dus veel drinken is belangrijk.

Weer terug, ruim 55 km op de teller en het is nog net geen 4 uur, heeft Mart trek in een kroketje, en daar sluit ik me bij aan. Ik ga douchen en een luchtig jurkje aan doen terwijl Mart naar het Speuldje fietst. Ik ben allang klaar, zit klaar met koude drankjes, maar geen Mart. Uiteindelijk, als ik al bijna de hulpdiensten wil laten uitrukken, komt hij om de hoek van het huisje fietsen. Het was bere-druk daar! Maar de kroketjes smaken er niet minder om!

Onze warme maaltijd is wat later, en bestaat uit brood met rookworst. En voor toe een advocaatje met slagroom!

Een feestelijke afsluiting van een mooie zomerse dag!

En, wat natuurlijk zeker nog het vermelden waard is: een tocht naar Hoenderloo met een strak blauwe hemel, en zonder ook maar een spatje water. Hoe is het mogelijk!

Morgen door het bos naar Nunspeet, en met een ritje langs het randmeer weer retour. Is het plan, kan natuurlijk altijd nog wijzigen

Heidemarkt

En ja hoor, vandaag is de voorspelde weersomslag uitgekomen! We worden wakker van het zonnetje, en hangen snel onze zonnelakens over keukenraam en -deur.

We drinken nog koffie voor we vertrekken, want de markt start pas om 14 uur. We fietsen het rondje dan ook andersom. Eerst richting Kootwijkerbroek, en dan pas naar Harskamp. Bij de Coop in Garderen eerst nog wat lekkere koek voor onderweg inslaan, en daar gaan we!

De eerste stop is bij de replica van een schaapskooi in Stroe, met sap en een koek. Altijd spannend daar in Stroe, we moeten over het spoor, en ja hoor, zodra mijn voorwiel op de eerste rail staat: dingdingding! Snel maar voorzichtig door fietsen. Mijn sensor doet het dus nog! (Een grapje van Mart en mij, volgens ons trek ik treinen aan) Vandaar dat we gelijk over het spoor dus pauze houden, even bij komen van de schrik! 😁

Vest uit, zonnebril op en dan gaan we door. Vlak voor Kootwijkerbroek buigen we af, via een prachtig fietspad dwars door de weilanden. We komen een auto tegen, ik zeg nog tegen Mart: die is duidelijk in de bonen, met de auto op het fietspad. Maar wat blijkt als we aan het eind van het pad zijn, staat er een bord, dat er auto’s op het fietspad rijden i.v.m. wegwerkzaamheden. Tsja, was handig geweest als dat ook aan het begin had gestaan…..

We arriveren in Harskamp, maar het is nog te vroeg, we kijken wel even op de locatie, daar worden nog druk kraampjes ingericht. Maar het is lunchtijd, dus we zoeken een mooi plekje om onze stoeltjes uit te klappen. Bij de voormalige bioscoop, nu een monument, is een mooi grasveld. In de schaduw maken we het ons gemakkelijk, en genieten van onze lunch.

Dan naar de markt, die valt in de categorie klein maar fijn. Ik koop een echte Veluwse rookworst, makkelijk voor morgen als het heel warm wordt, broodje worst! En natuurlijk eten we ook nog een ijsje! Het is er warm genoeg voor.

De terugweg voert ons eerst door een prachtig stuk bos, en dan dwars over de paarse hei. We pauzeren nog een keer, laatste beetje sap en een stroopwafel. Dan kunnen we er wel tegen tot we weer bij het Eethuis zijn. Na een kleine 50 km in totaal arriveren we om 16 uur weer bij onze stek. De temperatuur binnen is prima dankzij de zonwering. Maar we blijven toch nog maar even buiten, Mart met een biertje, ik rode Spa, en wat overgebleven poekpoek als hartigheidje.

En morgen? Dat blijft een verrassing!

In de Soete Suikerbol

Dag 4

We starten weer rustig op, het weer is nog wat bewolkt, maar het zou droog moeten blijven. We kiezen voor een rondje Voorthuizen, dan naar Appel, en dan richting Nijkerk, wat we echter niet aan gaan doen vandaag. Voor Nijkerk buigen we weer af.

Mart maakt eerst zijn ochtendwandeling in het bos, en komt met bijzondere verhalen terug. Eerst kwam hij 2 mannen tegen die op stenenjacht waren. Hij maakte een opmerking, waarop hij gelijk van een van de 2 een heel college kreeg over hoe de stenen hier beland waren. Vervolgens kwam hij een huilende mevrouw tegen, dus hij vroeg of ze zich bezeerd had. Nee, ze was verdrietig omdat haar man de diagnose dementie had gekregen. Ja, daar kon hij natuurlijk geen oplossing voor geven. Maar, zo zei ik tegen hem toen hij thuis kwam, je hebt haar even aandacht gegeven en naar haar geluisterd, dat is al heel fijn!

Enfin, we hadden allebei even behoefte aan koffie, voor we zouden vertrekken. Daardoor vertrokken we om 11 uur, maar ach, de dag is van ons, er zit niemand achter ons aan zeggen we dan!

In Voorthuizen blijkt de bakker, die de Soete Suikerbol heet, saucijzenbroodjes in de aanbieding te hebben. Ze komen net uit de oven, dus we zoeken een bankje op en smikkelen ze lekker op. Het is inmiddels over twaalf, dus dat gaat er wel in. We hebben ook nog 2 Soete Suikerbollen gekocht, een soort oliebol met banketbakkersroom, maar die bewaren we voor later.

We vervolgen de route, we komen nu in een buurt waar we eigenlijk nog nooit geweest zijn! Bij buurtschap Appel eten we een appel, en onze suikerbollen. Het weer houdt zich goed, regelmatig zon, maar wel veel wind. Na deze pauze genieten we van de voor ons nieuwe omgeving en maken een ommetje naar een blauwe bessen teler. Helaas zijn er geen verse bessen meer, en bevroren bessen mee nemen is niet slim op de fiets. Dan nemen we gewoon een lekker blauwe bessen ijsje!

In Driedorp ook weer een informatiebord, en daar lezen we dat er vroeger een treintje reed tussen Nijkerk en Barneveld, het zogenoemde kippenlijntje. Helaas daar geen sporen meer van te vinden, behalve de hoogspanningsleidingen die het voormalige spoortraject volgen.

We komen langzaam maar zeker weer op wat bekender terrein en bij Dop’s Pluktuin nemen we ons cup a soupje, temidden van de bloemen en fruitbomen. In Garderen doen we de Coop aan, nog wat aanvulling halen bij de bami maaltijd van vanavond.

De bami is inmiddels op, het toetje ook, nu aan de koffie met een koekje.

Morgen richting Harskamp, daar is een Heidemarkt. We zijn benieuwd! Ook naar het weer trouwens, want volgens het weerbericht gaat het nu toch echt zonnig en warm worden. De zonnebrandcrème staat al klaar!

Oliebollen

Bij het wakker worden schijnt er een zonnetje. We starten rustig op, ontbijten, eitjes bakken voor de lunch, douchen en fietsen klaar zetten.

We vertrekken om kwart voor tien, een mooie tijd! Het is overal erg rustig op straat, waarschijnlijk omdat het kerktijd is. We hebben een heiderijke route, want we willen natuurlijk wel zo veel mogelijk genieten van de prachtige paarse hei!

Net voor Vierhouten slaan we bij hotel-restaurant De Malle Jan links af. Vorige keer zaten daar nog vluchtelingen in, nu staan er bouwhekken omheen. Een blik op de website leert dat het volledig gerenoveerd wordt.

Daarna duiken we het bos weer in, we laten het Eibertjespad dit keer letterlijk links liggen. We arriveren op Samoza, wat een enorm terrein zeg! De markt valt tegen, kraampjes met artikelen met een hoog kermisgehalte. Ook een oliebollenkraam, we trakteren onszelf op een vers gebakken en nog warme oliebol. De lucht wordt zo donker, en we voelen spatten, dus we blijven even onder de luifel van de supermarkt wachten, en maken het onszelf aangenaam met een kopje koffie uit de thermosfles. (Overigens is de ontstaansgeschiedenis van deze camping interessant, Google er maar eens op. Er is strijd over wat de oudste camping van Nederland is: Samoza of Kamp Bakkum!)

De lucht klaart weer op, er is eigenlijk geen regen gevallen, en we fietsen over de Plaggeweg naar Nunspeet. Vlak voor Nunspeet stuiten we op een informatiebord, en dan blijkt dat daar vroeger het Ronde Huis heeft gestaan. En Mart blijkt daar vroeger met de speeltuinvereniging op kamp te zijn geweest! Wat een leuk toeval!

We fietsen via Nunspeet, Hulshorst en Leuvenum weer richting huis. Bij de molen van Hulshorst zetten we de stoeltjes op een windvrije plek en nuttigen daar onze lunch, broodje gebakken ei dus!

Tegen 2 uur zijn we terug, met zo’n 42 km op de teller. Mooi rondje!

Morgen is het weer ook nog niet helemaal geweldig qua temperatuur, dus maar even beraadslagen op de dag zelf wat we zullen gaan doen.

Straks zal ik ook wat foto’s plaatsen, we zouden oefenen met foto’s van de camera op de tablet zetten, wat ik in Australië ook moet doen. Maar helaas is nou net het benodigde snoertje niet mee! Een rugzak vol elektronica en snoertjes mee, maar die nou juist niet. Het kan verkeren.

Aardappelen en patat!

Dag 2

Na een goede nachtrust, we ontwaken pas tegen 8 uur!, starten we rustig op. Het is bewolkt, en nog steeds veel wind, wat nogal ongewoon is voor hier.

Wat zullen we gaan doen? We raadplegen het weerbericht en tot 16 uur zou het in ieder geval droog moeten blijven. We besluiten een klein rondje te maken, richting Kootwijk en dan via Assel weer retour, waarbij we de aardappelboer met een bezoekje zullen vereren, in de hoop dat de foodtruck met heerlijke bio friet er ook staat.

De zon laat zich af en toe zien, ik doe halverwege dan ook m’n jasje uit, de temperatuur is prima. We maken gelijk van de gelegenheid gebruik om een mandarijntje te eten. Het is een drukte van belang bij knooppunt 37, je kunt er 4 kanten op, dus de meeste fietsers moeten stoppen om de kaart of hun knooppunten lijstje te raadplegen. Kennelijk een bekend gegeven bij de plaatselijke bevolking, want er staat een kratje met potjes zelfgemaakte jam onder het routebord voor de verkoop.

Daar wij thuis meer dan genoeg jam hebben, zelfs als er af en toe wat in de kinderen verdwijnt, fietsen wij na de mandarijntjes door naar Assel. Ook daar is het druk, het is lunchtijd. Maar wij gaan door naar de lekkerste friet van Meerveld.

Onze inspanningen worden beloond: we kopen aardappelen, de soort heet Mozart, dus wij hopen op veel muzikaliteit na het eten van een bordje aardappelen! En gelukkig staat de foodtruck er ook, we genieten van ons patatje. Vanavond eten we groentesoep, de aardappelen hebben we nu alvast op!

Weer de weg oversteken, altijd even goed uitkijken, want ze rijden daar erg hard. Aan de overkant gekomen kunnen we al snel rechtsaf richting Uddelermeer, want naast de racebaan rijden heeft niet onze voorkeur.

Via de Paleisweg komen we weer in het Eethuis, 32 km op de teller, net mooi. Ik ga verder met de puzzel, Mart kijkt de kwalificatie, kopje thee erbij, en uiteindelijk komt pas om 19 uur de voorspelde regen. Inmiddels hebben we het licht aangedaan, zo donker is het geworden!

De soep smaakt heerlijk, zeker in de romantische setting van schemer en gekletter van de regen op het dak!

Voor morgen geldt wederom: eerst het weer aankijken. Maar in principe staat er een tochtje richting Vierhouten op de planning, vanwege een markt daar in de buurt.

Over de dijk naar de Bosrand

Gisteren hebben we al veel ingepakt, we hadden geen oppas vanwege de vakantie. Dus vanmorgen nog de laatste spullen verzameld, afval wegbrengen, laatste beetje afwassen en om 20 over 10 reden we weg. Er stond een zeer stevige wind mogen we wel stellen, en de lucht zag er dreigend uit.

Omdat de ring rond Amsterdam een rommeltje is met wegenonderhoud, hadden we al besloten om eens een heel andere route te nemen, namelijk via de dijk Enkhuizen-Lelystad. Natuurlijk is dat wel wat om, maar we zijn daar al zolang niet geweest, dat het ook wel heel leuk was om eens een heel andere route te nemen.

Helaas was onze juffrouw van de TomTom nog niet op de hoogte van de nieuwste wegen rondom Hoorn, dus die raakte helemaal in paniek toen we niet meer naar haar luisterden, en gewoon rechtsaf gingen waar zij aangaf rechtdoor te gaan. Op de kaart van de TomTom reden we dwars door een weiland, en juffrouw Tommelina heeft een kwartier lang haar mond gehouden!

Op de dijk hebben we een stuk van de Markerwadden gezien, het is toch wonderlijk hoe er natuur ontstaat uit niets!

Om 10 over 12 draaiden we de camping op. Natuurlijk was het Eethuis al klaar, Lisanne weet ook al dat wij vroeg komen. Zij neemt samen met haar aanstaande de honneurs waar, Bram en Ria zijn heerlijk op vakantie. Ze kunnen dat nu doen, want ze laten de Bosrand in vakkundige handen achter!

Het geoliede team, want dat zijn we, had in notime de fietsen van de auto en de koffers ùit de auto, lekker buiten wat eten en drinken, en toen helaas spatten. Dan maar even verder binnen lunchen. Na bestudering van buienradar besluit ik toch naar Putten te fietsen, Mart gaat rustig van de vrije trainingen van de GP van Zandvoort genieten.

Bij terugkomst staat er een kopje thee voor me klaar, we smikkelen van de door mij gekochte nootjes en gaan in ruststand.

Na het avondeten lopen we naar de hei, in de hoop de ballonnen te zien, die vanwege het Barneveldse Ballon Fiësta, onze kant op komen waaien. Het duurt even, tijdens het wachten vinden we nog een cache, maar dan zien we de eerste ballon. Ze zijn helaas wel wat verder weg, maar, we hebben de verrekijker mee, dat helpt wel iets. Bij ballon 18 raken we de tel kwijt!

Nu aan de koffie met een zelfgebakken koekje.

Nog geen vast omlijnde plannen voor morgen, eerst maar eens het weer afwachten.